فلسفه ی کتاب

کتاب، یک کشتی در دل اقیانوس !؟ فراتر از آنچه که به اندیشه خطور می کند، یک رویا، ولی در عین حال یک واقعیت، کتاب!؟نه!؟ ک،ت،ا،ب، کشتی ای که در عمق تاریخ به حرکت درآمده است، تاریخ یک انسان!؟ کتاب وارث آدم، و اما هر آنکه با کتاب باشد!؟تاریخ، یک حرکت دایره وار تکراری، تکرار هایی که کتاب نظم آن ها را در هم می شکند، در درون یک انسان!؟ یعنی غلبه بر قدرت آدمیت؛ کتاب!؟ کشتی ای وسیع به بزرگی انسان و فرا تر از طبیعت، تاریخ و اجتماع، فراتر از گرایش و نگرش !؟ کشتی ای در دل بی دردی محض، درد ها را با خود حمل می کند و درد ها، از کشتی، بزرگترین، می سازد، نه در ثروت، شهرت و شهوت که در درون، در انسانیت و فلسفه ی مردم، کشتی ای که درد های تمام جهان را با خود حمل می کند و در ظاهر همانند کودکی در حال بازی است، که دردی احساس نمیکند، کشتی ای که بی دردان عالم دریای تاریک را به روشنایی درد های خنده دارش دعوت می کند، برای برتر مردن، مرگ؟ یک فلسفه تمام نشدنی در دل کشتی …
کتاب؟!